afscheid-nemen

Rust zacht…

Het leven zit vol verassingen , vreugde ,verdriet ,liefde, geluk maar helaas ook verlies.
Plots gebeurt er iets in je omgeving dat heel je wereld op zijn kop zet ,of laat men zeggen iets dat jou leven precies op stop zet . Je verliest plots een dierbare
of je krijgt te horen dat iemand die je heel graag ziet ziek is en het niet gaat halen.

Aan zulke dingen denken we niet graag ,meestal ons ver van ons bed show dat was het ook voor mij tot je regelmatig in zulke situaties terechtkomt.
Ieder van ons is eigenlijk heel gelukkig maar zien dat niet daar we alleen maar denken amai ik heb toch al veel meegemaakt se . Neen ,het kan altijd erger maar iedereen bepaald uiteraard hoe hij ermee omgaat.

Op een zondag kreeg ik telefoon van een begrafenisondernemer of ik een afdruk wilde nemen van een overleden persoon.
Nu ik was nog niet zolang opgestart en kende de technieken wel maar men eerste job in een mortuarium…vond ikzelf een heel rare gedachte.. ik zei tegen die meneer dat ik er eventjes ging over nadenken en hem iets zou laten weten de dag erop.

Heel de nacht erop heb ik liggen woelen en denken en men buikgevoel zei dit moest en zou lukken.
Maar ik wilde eigenlijk de reden wel kennen waarom die begrafenisondernemer
mij net contacteerde.De volgende ochtend belde ik hem op en vroeg het verhaal erachter.
De weduwe van meneer had diezelfde week ook haar broer verloren en haar echtgenoot nu ook .Dus ik aanvaarde de opdracht en ging naar het mortuarium,want ik kon die familie nog een laatste mooie herinnering geven dus ik moest dit doen!

Nu ik reed er naartoe met een heel klein hartje en op van de stress.. maar het was iemand zijn papa,buur,kameraad dus het zou me lukken.
Nu in dit geval had ik dan ook maar 1 kans om het te laten lukken,

Ik kwam binnen en meneer lag daar mooi opgebaard en ik maakte de afdruk
wellicht klinkt dit voor velen heel eng maar verstand stond op nul en gewoon in gedachten dat meneer sliep.
Ik ben nog nooit zo blij geweest dat een afdruk achter de rug was want dit wat het laatste wat ik kon doen uit respect naar de familie.
Gelukkig was de afdruk gelukt.

Ik heb toen al men werk laten staan en wonderen verricht om het hand van meneer toch klaar te krijgen op de begrafenis enkele dagen later,Normaal neemt zo een werk veeeeeeeel meer tijd in beslag maar het was klaar daar het maar over 1 hand ging.
leverde het uit en de familie was er tevreden mee.

Missie geslaagd

En de vraag om dit te doen komt meer en meer en neen ik kan die vragen niet weigeren.
Want iedereen heeft recht in welke situatie dan ook op een aandenken….

Vele groetjes ,

Hyacintha
xxx